Tot slot een te warme dag

Ja en dan eindigd een vakantie zo maar na een week. Maar natuurlijk niet voordat we nog een laatste poging doen om de 100 vissen te halen. Zoals we al wisten zou  het record van vorig jaar moeilijk te verbeteren zijn. Maar dat het eindaantal minder dan de helft zou zijn hadden wij ook niet verwacht maar er stond nog een ochtend vissen op de agenda. Het Furen, wie weet zouden we de honderd wel halen op dit fijne meer. 

De avond ervoor had ik al gekeken naar de voorspellingen van het weer. Het zou om 12.00 al 28 graden zijn. Dat hebben we vaker meegemaakt dus wij waren toen al niet vol van vertrouwen om veel vis te gaan vangen. 

Om 7.30 ging de wekker. Even het huisje opruimen en de spullen onder het afdak plaatsen en we konden gaan vissen. Aangekomen bij het water zagen wij dat er wel al wat wind stond en dat dat misschien nog mooi zou uitkomen om toch wat vis te vangen. Stek 1 bracht 1 aanbeet maar niet verzilverd, stek 2 bracht 1 vis en inmiddels waren wij al 2 uur verder. Stek 3 bracht 1 Baars in de boot en verder niks. Dan maar even aan de pannenkoeken om daarna, inmiddels was het 14.00, naar stek 4 te gaan. Daar was ineens wat leven en ving ik nog 2 vissen. Maar hierna was het klaar. Maarten had zijn hengel na stek 3 al ingepakt maar ik was nog van plan de honderd te halen.

Wat was de score aan het eind van deze sessie...

	Totaal
	Maarten	Marc	Totaal
Snoek	41	47	88
Baars	5	5	10
Snoekbaars	1	0	1
Totaal	47	52	99

 De honderd werd net niet gehaald. Procentueel zaten we dit jaar wel met meer vis boven de 80 cm. Het record van 108 van vorig jaar is niet verbroken maar daar tegenover stonden wel 3 meter snoeken, 105, 101 en nog een van 101. Zowaar allebei de meter gevangen. 

Al met al weer een geslaagde week met veel natuurschoon, rust en heerlijk dagen op het water. De vakantie staat al weer geoekt voor volgend jaar. We gaan dan wat vroeger in mei wie weet wat dat gaat brengen. De dag sloten we dus warm en zonnig af en gelukkig werkte de airco in de auto goed zodat wel gekoeld naar Nederland terug konden rijden. 

 

 

Wispelturig Vidostern

 Tjonge wat een pech. Gister stond ineens mijn band weer plat maar deze keer aan de waterkant. Gelukkig heb ik een pomp achterin liggen dus eerst pompen en dan via de garage naar de stuga. Er was nog iemand aanwezig en de beste man heeft het eerder gerepareerde gat nagekeken en het ventiel. Daar was niks mis mee dus gelijk een afspraak gemaakt voor de volgende ochtend 8.00.  Natuurlijk was ik er lekker vroeg om 7.45 hing ik al voor de deur. Maar volgens afspraak stipt om 8.00 de deur open en de auto op de brug. Zat inderdaad nog een gaatje door een steen. Deze werd weer gemaakt en de auto was klaar om naar het vidostern te rijden. Dit keer een andere trailerhelling eigenlijk aan de kant waar altijd weinig te beleven valt. Maar goed de wind was daar het gunstigst voor. Na wat kilometers gevaren te hebben met 1 aanbeet, toch maar besloten om snel over te steken naar de plek die ons meestal wel vis oplevert. Maar het duurde lang voor de eerste vissen in de boot kwamen. 77 cm was de eerste en gelijk dachten we dat dit wel eens de vis van de dag kon worden. Er volgde aanbeten maar die werden niet verzilverd. Vissen die goed aanvoelde maar ook kleinere vis schoten los. Oorzaak is alleen maar gissen maar we gaan er van uit dat er vissen tussen zaten die het aasje alleen even wilde onderzoeken en een klein hapje ervan is niet voldoende om de haak goed te zetten.

Maar daar was ineens een flinke aanbeet op mijn aas. Deze ging ik niet kwijt raken want van afstand had ik al gezien dat de haak goed in de bek zat. Een korte strijd en de vis lag in het net. Daar lag een mooie dame van 101 cm. Yes ook ik ging dus deze vakantie over de meter. Maarten ving kleine vis wat voor dit meer zeer vreemd is en bij mij duurde het lang voordat er weer een volgende vis aan zat. 

Op de weg terug naar de trailerhelling verspeelde ik nog een mooie snoek en opnieuw was het omdat de haak voor in het lipje zat van de snoek. Met een draai kon zij zich losmaken. Verder bleef het uit op dit wispelturige Vidostern. Er werd niks meer gevangen ondanks alle kilometers wat we gevaren hebben. In het totaal hadden wij 11 vissen.

Morgen al weer de laatste keer naar een meer, het Furen gaan we nog 1x bezoeken voor we in de auto stappen richting Merselo en Den Haag.

Nieuw meer, Algunnen

 Al krabbend aan onze muggenbulten die we op hebben gelopen tijdens onze avondsessie gister pakte wij om 8.30 de auto in. Na een stevig ontbijtje, ei met spek, gingen wij op zoek naar de trailer helling van het Allgunnen. Een zeer groot meer met mooie baaien maar ook zeer diepen stukken. Het diepste blijkt 30 meter te zijn. Wij hebben op onze boot een gps en kunnen met een kaart de dieptes goed opzoeken waar wij op willen vissen. Helaas een wat eenvoudige kaart die niet alle stenen, ondieptes en dieptes laat zien. Dat merkten we tijdens het varen ineens. Zonder enige waarschuwing zaten we op een rots, natuurlijk varen we niet hard en was er geen schade maar als je echt hard zou gaan dan wordt je gelanceerd. 

Om dit nieuwe water te verkennen kan je dat het beste trollend doen. Dus hengels in de steunen en op rustig tempo, 4,5 km per uur, het water afvaren en hopen dat je het aasje voor de neus van de snoek laat zwemmen. Dit lukte een aantal keren al was het niet, net als andere dagen, wild. De vis wilde niet en soms een tik of wel even een aanbeet maar dan schot de vis weer los. Ik had al drie vissen gevangen voor de lunch en maarten had er wel al een verspeeld maar het was dus niet "je van het". Na de lunch gingen we verder en omdat we even moesten opletten waren de hengels eruit. Maar Maarten gooide zijn aasje uit en zat nog geen 5 seconde om weer op te staan omdat er een snoek had toegehapt. Er was een leuke strijd en omdat de vis lang beneden bleef zeiden we samen al dat dit een mooie was. Daar kwam een prachtige snoek van 101 cm naar boven. Foto maken, kusje geven en terug in het water. Volgend jaar kan deze snoek al weer een paar cm groter zijn. 

Mijn kunstaas werd ook weer 3 keer gepakt maar het formaat bleef ver onder dat van Maarten. Maarten fleurde weer op maar het geloof in meerdere vissen was wel minimaal. Het is een prachtig meer en biedt mogelijkheden voor volgend jaar.

Morgen stappen wij in de boot om het Vidostern onveilig te maken. Een meer met kans op weer een meter... laat mij die maar vangen, ;-)

 

Weinig sensatie op het water.

Met de gedachten dat we om 16.00 bij de garage moesten zijn hadden wij gekozen voor het Hindsen. Het was afgelopen dagen al wat moeilijker om vis te vangen vanwege de wind en af en toe regen maar vanochtend stonden wij aan het water en keken naar een glad meer. Was dit gunstig of niet gunstig voor de vangst. Na een half uur eindelijk de eerste aanbeet maar die ontsnapte aan ons schepnet. Het voorzichtig happen naar het kunstaas was de afgelopen dagen al vaker ter spraken gekomen. Maar het leek erop dat ze het vandaag nog voorzichtiger deden. Heel af en toe bij het binnen draaien van het aas voelde we een tik tegen de lijn. Meestal was het dan raak als er nog een keer in de buurt van de aanbeet gegooid werd. Maar dat bleef ook uit.

Op het Hindsen vingen we 6 vissen en toen was het tijd om de auto naar de garage te brengen. Band werd geplakt alleen duurde iets langer dan we hadden verwacht. Maar goed hij is geplakt en dat is maar mooi ook want de terug weg is aanstaande zaterdag al.

Na de boot weer aan de auto te hebben gehangen vertrokken we naar een meer waar wij, ons in de begin jaren van de reizen naar Rydaholm, goed konden vermaken. Al was het traileren van de boot toen al lastig. Met wat kunst en vliegwerk kan de boot wel makkelijk het water in maar na het vissen komt het sensationele... We moeten dan met twee man sjorren om de boot een stuk de helling op te krijgen om het daarna met een spanband voorzichtig verder omhoog te krijgen.  Was het sensationeel op het watertje, nee helaas, maar zorgen dat de boot het water uitkomt tussen de duizenden muggen wel

.

Totaal 7 vissen met de grootste voor Maarten 70 cm. Morgen stappen we in de auto naar een nieuw meer Algunnen. Als het toch moeilijk vissen is dan kan dat ook op onbekend water. Wie weet wordt het daar wel sensationeel.

Vangsten blijven uit

 Vorig jaar scoorde we in het Lången de meeste vissen en de grootste. Het ging toen helemaal los en met die gedachten vertrokken wij vanochtend naar dat mooie meer. Even de autoband oppompen want die loopt langzaam leeg maar gelukkig kunnen we morgen terecht bij de garage om de band te laten plakken. 

Bij het meer aangekomen konden wij ons rustig voorbereiden op alles. We vertrokken met wat bewolking en kans op een bui. Maar al snel veranderde dat in helder weer met veel wind. Te veel wind en dat was niet wat wij wilde. Hier moet je baaitjes uitgooien en daarvoor mag het wel wat waaien maar geen golven veroorzaken van 40 a 50 cm hoog met schuim erop. Het werd dus een lastige dag en dat had zeker invloed op de vangsten. Veel baaitjes moesten wij overslaan en ook het trollen op water met hoge golven is niet vangst bevorderlijk. 

Toch vingen we weer wat vis op plekken waar we voorheen niks vingen maar het was een beetje teleurstellend. Op een of andere manier hebben de snoeken niet veel zin om te bijten. Ook al hadden wij er vandaag 19. Het is voor dit water te weinig. 

De warme maaltijd bereiden op de boot is geen probleem. Gelukkig hebben diverse fabrikanten kant en klare maaltijden. Een beetje vlees erbij of kaas erop en je hebt een lekker maaltje. 

De vis van de dag was maar 59 cm en in tegenstelling tot de andere dagen past het niet in ons rijtje van grote vangsten. Maar goed zo een dag kan je hebben en we staan nu op 69 vissen in 4 dagen... Dus de honderd moeten we halen maar omdat de vangsten uit blijven is de 213 van vorig jaar ver van haalbaar.

Donder en bliksems

Wat een mooie dag om op te staan. Zonnetje klein beetje wolken en nog niet veel wind. Dit was ideaal snoek weer. Maar wij vonden het raar bij het traileren dat de Poolse collega's het water om 9.30 het water al af kwamen. Wij in de boot naar onze hotspot op het Furen. Met half uurtje vissen konden wij ook naar de kant. Om ons heen kwamen de donders en bliksems dichterbij. Dan moet je aan de kant. Het waren flinke buien en duurde een uur. Daarna de boot weer in om verder te gaan vissen. Wel met wat meer water in de boot dan we mee begonnen maar goed de vis moest er volgens ons aan geloven. Helaas, donders en bliksems, de vis liet zich niet vangen en wat wij ook probeerde en welke plekjes we ook kozen het zat er niet in. Terwijl op een steen een zeearend rustig een vis zat weg te werken. 

Tijdens de lunch helaas weer een bui en regen is niet erg maar liever vissen met droog weer. We besloten een stukje rivier te pakken tussen het Furen en Flaren maar ook daar bleef de vis uit. 

In het verleden hebben wij op de inkomende rivier wel eens een een paar mooie vissen gevangen dus dit plekje maar opzoeken. De eerste keer heen kreeg Maarten een aanbeet, donder en bliksems, de vis bleef niet aan de haak. Op de terugweg zelfde plek opnieuw Maarten zijn hengel krom maar opnieuw kon hij de aanbeet niet verzilveren. Nog maar een keer proberen.... aanbeet 3, donder en bliksems opnieuw bleef de vis niet aan de haak...  Maar toen, de vierde keer, het was raak en de vis had het aas nu goed te pakken. Een mooie strijd en al snel zagen wij dat het om een grote vis ging. Dit zou wel weer eens de vis van de dag en waarschijnlijk ook de week worden. 

Donder en bliksems.... 105 gaf het meetlint aan en dat is iets wat wij niet verwacht hadden op dit meer... Ik had in de ochtend nog aangegeven dat we de meter op het Furen niet zouden vangen. Niet veel vis maar wel een super vangst...

Voldaan naar de kant en nagenieten met een kop thee en een biertje. Morgen dan gaan we het Langen op. Het meer van de recordvangst van vorig jaar... wie weet komen we haar wel tegen.

Grotere vissen op een mooie dag

 Vanochtend ging de wekker om 8.00. Opstaan en voorbereiden voor dag 2. Wij hebben gekozen om in het Hindsen te gaan vissen. Ook hier vingen wij vorig jaar goed dus vol goede moed en een zonnetje naar het water. De trailerhelling ligt in het zuiden van het meer en is van hier direct bevisbaar. Zodra het aasje van Maarten op gang getrokken werd, we gingen namelijk trollen, was het al raak. Een vroege vis die trek had in iets lekkers... 

Maar vaak is een snelle eerste vangst voorteken voor een slechte visdag. Zou dat ook vandaag zo zijn? ging het door ons hoofd. Het weer zat ons wel mee, behalve de wind, half bewolkt en later trok het nog wat meer dicht. Dat is gunstiger voor de snoek want die houdt niet zo erg van volle zon op het water. 

Uiteindelijk was er actie genoeg. De onderwatercamera werd belaagd door een snoek en trok met deze actie mijn kunstaas van de lijn. Gelukkig zagen we die op video naar de bodem zakken.  

Verder werd er deze dag ook gegooid richting plompenbladeren en rietjes. Iets wat wij zeer goed kunnen en wat doorslaggevend kan zijn voor de vangsten. De vis zit namelijk niet altijd in het diepste gedeelte van het meer.

Ook vandaag werd de middag maaltijd weer klaar gemaakt in de wok. Een mexicaanse schotel op een tortilla. Dat ging best goed op een houtbrandertje... Zo besparen we op het gas en er is hout genoeg hier in Zweden.

Maarten mocht een schone dame aan de haal slaan, 97 cm. Ook vandaag nog niet helemaal alles op orde. Een meetlint had misschien wel de 100 cm aangewezen maar als je die niet bij je hebt en alleen een afgezaagd meetbord tot 80cm dan is het minder nauwkeurig. Ook ik ving een vis die op deze manier gemeten moest worden en kwamen we op 94 cm. Deze maat hadden wij nog nooit gevangen op dit meer dus mooie vangsten. We staan nu in het totaal op 38 vissen, 34 snoeken en 4 baarzen. 

Zo weer heerlijk slapen en gaan we morgen weer aan de slag op het Furen.