Motivatie probleem

De titel zou zomaar kunnen slaan op ons maar integendeel. Wij hebben geen motivatie probleem. Het is een weelde om iedere ochtend met z'n twee een heerlijk wandelingetje te maken naar de stijger waar de boot op ons ligt te wachten. Door het weiland lopen met de langhoorn koeien, zo noemen we ze maar even, soms een ree in en luisteren naar de vogeltjes die mooi zingen is echt geen kwelling. Onze motorboot maakt de meeste herrie in deze omgeving. Hoewel we toch dicht bij de bewoonde wereld zitten. Vandaag weer niet te vroeg op en om 830 stonden we op de stijger. Met brood voor de lunch, een snack, appeltje, frisdrank en een thermoskan thee. Helaas voor Maarten geen koffie. Gister hadden we pech. De accu voor de dieptemeter was vol toen hij in het tasje van Maarten ging maar kwam er leeg uit. Hoe dat kwam? ach de plus en min pool hadden tegen de ijzere thermoskan gelegen en hadden 2 gaten gebrand in de kan. De koffie dus koud de accu kapot, dus Maarten doet het met cola en water. Stonden we gister te zweten in het zonnetje, wel wind, hadden we vandaag onze warme jassen nodig en konden we een bui verwachten. De wind stond er ook dus oppassen geblazen dat de golven niet te hoog werden. We hadden 1 baai nog niet gehad en daar zouden we aan de slag gaan. Maarten met zijn topaas die schitterend door het water zwemt en Marc met een aasje van 20 cm, dat is eigenlijk best groot. Al stoeiend met de wind en met een werp frequentie van 5 per minuut werd deze baai uitgekamd. Marc schrok zich rot toen een snoek die zijn aas volgde een slag maakte en weg zwom. Als deze was, want we hebben hem niet meer gezien, gevangen dan had dat de vis van de dag geweest en misschien wel van de week. Maar goed een volger ligt niet in de boot. Dus verder gooien. Maarten ving er op deze stek 1. Nadat deze baai was uitgekamd besloten we, omdat het begon te regen, de kant op te zoeken. Er moesten boodschappen gedaan worden. Hier in de buurt is een mooie hengelsportzaak dus die konden we ook bezoeken en natuurlijk moest er wat gekocht worden. De supermarkt was eigenlijk prioriteit 1 vanwege het brood en nog wat te eten voor vrijdag. Het was niet de bedoeling om op de kant te blijven dus om 1600, toen het weer weer beter was, zaten wij in de boot. Jas uit en in t-shirt want het zonnetje stond weer fier te stralen. Niet voor lang. De wind trok aan en de bewolking nam weer toe. Maarten ving nog wel de vis van de dag, 72 cm, de tweede worp van de middagsessie. Daarna hebben we niks meer gezien. Hoe hard we ook proberen dus aan onze motivatie ligt het niet maar wel aan die van de snoek, helaas. Morgen weer aan het werk en hopen dat die metersnoek in de boot komt.