Daar is die weer...

De spanning stijgt ook al is het nog lang te gaan. Maar om er even in te komen...

Dagje in het groene hart

De maand februari is de maand waar wij als snoekvissers haastig ieder weekend nog een snoek proberen te vangen omdat de sluiting van het seizoen eraan komt. Tevens is dit de maand waar Maarten weer wat ouder wordt en dat moet traditioneel gevierd worden. Dus zijn we er samen maar weer eens op uit gegaan om wat water af te gooien. Natuurlijk houden we de weersvoorspelling in de gaten want als wij gaan vissen dan weten jullie het dan kunnen jullie beter binnen blijven. Echter was het dit keer anders, de wind was wat weggevallen en het zonnetje kwam door. Weer niet al te goed voor de snoek, maar goed alles even beter dan een plons water op je hoofd. Bij aankomst aan het polderwater bleek dat er meerdere vissers hadden gedacht om met dit weer er op uit te trekken en was het plekje voor ons te druk. Maarten had inmiddels wel een snoek aan de lijn gehad maar wild was het niet en dat was te wijten aan de drukte langs de slootjes. Wij zijn opzoek gegaan naar een volgend water. Waar wij toeschouwer mochten zijn van twee snoeken die hun buik aan het vol eten waren met speldaas. Af en toe doken de snoeken achter de plug aan of zorgde voor flinke kolken terwijl het aas al binnen was gedraaid. Uiteindelijk lukte het Maarten een snoek te verleiden om zijn aas te pakken. Een mooie dame van 74 cm en lekker dik van de kleine vis.
Een stuk verder op was het voor mij raak. Een snoek van 65 cm had de verleiding niet kunnen weerstaan om mijn rood/witte rapper te pakken. Even terug naar de plek waar Maarten zijn snoek had gevangen want wij waren er van overtuigd dat het 2 snoeken waren die daar hun maaltijd nuttigde. Bij de eerste worp was het raak voor Maarten en het was inderdaad een andere snoek. Hierna bleef het stil en konden we op een andere plek waar we de snoek zagen azen niet te pakken krijgen. Hier aan de praat geraakt met een heer die in het slootje de kleine visjes altijd voert. Hij gaf aan dat de snoek die daar zwemt een blijvertje is en meerdere malen in het jaar wordt gevangen. Door het voeren van kleine visje komt de snoek daar lekker eten want die lust wel een hapje voorntjes. Maar goed, de vis bleef uit en wij hebben nog verder wat plekken afgegooid maar dat mocht niks op de kant brengen. Thuis was het resultaat te zien van de zon die de hele dag op de bol had geschenen. Heerlijk rood van kleur...