Weer thuis

Maandagochtend om 7.20 vertrokken wij uit Rydaholm. Even de boot in Ryd brengen bij Marcel. Prima boot, super geregeld door Anton. We rijden in een gebied waar we al een zeerder zijn geweest alleen niet via de normale weg. Onderweg herkennen we de haai in het water die we in 2012 tegen kwamen toen we naar Svalemala reden. De rit door zweden is rustig maar in de buurt van Denemarken komen we tellen smeer caravans tegen die op weg zijn naar huis. De Denen hebben hun lange weekend pinksteren gehad. Door Denemarken dus even opletten maar we rijden toch goed door. Dan zien we in de buurt van Duitsland alle duitse sleurhutten naar huis rijden. Ook hier opletten want de ene baan de langzame caravanrijders en op de rechter baan de Duitsers met de hele snelle auto's. Wij tuffen door met een gemiddelde snelheid van 140 en daar waar de boorden anders aangeven houden wij ons aan die snelheid. Daar waar we dachten in de file te komen, Hamburg de enorm lange tunnel onder de Elbe door, rijden we gewoon door. Onderweg wat kleine wegwerkzaamheden maar geen files. Dan zien we in de verte een donkere lucht opdoemen waar we toch wel zeker van weten dat het er wat uit zou vallen. Dus wisten we wat er ging komen. Verkeer op de remmen, langzaam rijden en gevaar voor mafkezen. Want ze rijden gewoon hard door over een laag water van 5 cm. Maar uiteindelijk reden we weer in de zon en kwamen we ons kikkerlandje weer binnen. De drukte was weer herkenbaar en toen we Den Haag binnen reden was de vakantie echt voorbij. Deze week doet wel wat met je vooral je gezicht, geen tijd om te scheren...

          

 

 

De honderdste vis

Natuurlijk komt er een eind aan het avontuur. Vandaag de laatste de dag vissen in het Hindsen. Voor ons was de vraag gaan we dit jaar met die extra dagen de honderd vissen halen. Gezien de eerste dagen dat we slecht hebben gevangen moesten we er aan trekken. De vangsten werden gedurende de week beter maar niet top. Zo kwamen we vanochtend bij het meer met een aantal vissen van 86. Er moesten er dus 14 gevangen worden om die honderd te halen. Gezien het feit dat we zouden gaan trollen leek ons die kans klein. Al vroeg scheen de zon op het water en is de roofvis meestal niet zo actief. De diepte kaart van het meer ging mee om zo vele mogelijk de plekken te bevissen waar het 5 a 6 meter diep zou zijn. Maarten is wat dat betreft een goede kapitein want hij bestuurde onze boot feilloos over de 5 meter zone's. De eerste vis kwam weer snel en al gauw kregen we de moed er weer in. De aanbeten tijdens het trollen zijn keihard, simpel weg omdat de vissen vanuit de diepte met volle snelheid op ons aas duiken. Als je je hengel niet in de steun of hand zou houden dan gaat hij geheid over boord. Al trollend vingen wij meerder snoeken maar omdat we ook nog wat baaitjes af viste kwamen we telkens dichter bij de 100. In het laatste baaitje ving Maarten de 100ste vis. Die moest op de foto. Vandaag was opnieuw de vangst van de dag voor mij maar ook vandaag mocht ik eens in aantal winnen. Even samen gevat we vingen deze week 76 snoeken en 24 baarzen daarnaast ook nog een groot aantal voorns en 1 brasem. De kleinste vis was 15 cm en de grootste vis was 86 cm. We hebben ontzettend genoten en zullen de stilte op de Zweedse meren missen. Maar we kijken nu al uit naar volgend jaar waar wij waarschijnlijk weer de meren rond Rydaholm onveilig zullen maken. 

Een ochtend om snel te vergeten

Onze ideeën en fantasieën waren mooi. Eerst lekker op de witvis en dan volop grote snoek vangen op de rivier. Maar alles liep anders, weinig witvis geen snoek. Het duurde tot 14.30 voordat wij besloten, na geen aanbeet gehad te hebben, om te gaan gooien in de baaitjes. Die ochtend lieten we maar achter ons... Maar het was  nog niet klaar. De meter van de benzinetank stond op full en we dachten geen vuiltje aan de lucht. Het weer zat mee dus zouden we mooi het water over kunnen racen naar onze werpstekjes. Maar midden op het water viel de motor uit. Eerst dachten we dat de lucht toevoer naar de tank dicht was, deze had zich aardig vacuüm gezogen. Na het opendraaien starten de motor even maar sloeg weer af. Toch maar even de tankdop open schroeven, leeg????? In de dop zit een vlotter en die was vast gaan zitten. De tank was dus leeg, nee wacht er zat nog een bodempje in. Dus tank schuin motor starten en ja hoor. Zou het genoeg zijn de trailerhelling te kunnen bereiken of moeten we Anton bellen. Gelukkig was het genoeg om er op langzaam draaiende motor te komen. Snel de tank in de auto en benzine halen. Enfin om 1845 voeren we hard naar de overkant om daar wat te gooien. Al snel hadden we vis en in 75 min. vingen we nog 9 vissen. Tja, Maarten had weer de meeste vis maar ik weer de grootste. Die ochtend vergeten we snel want als we gelijk vanaf de ochtend waren gaan gooien in de baaien hadden we een topdag kunnen meemaken.

Een volle dag op het Hindsen

Op de weg naar het Hindsen, 20 min rijden van Rydaholm, bedachten we hoe we moesten gaan vissen op dat grote water. Vorige keer waren we geëindigd bij de elektriciteitskabels dus we zouden wat sneller naar het noorden van het meer varen om daar te starten. Echter is het jammer om de stukken water die je langs vaart niet te bevissen. Gelukkig kunnen je ook varend op de snoek jagen. Meestal vangen we hier niets mee maar goed, "geen aas in het water dan vang je ook niks" zeggen wij altijd. Dus Maarten en ik deden beide een rubber kunstaas aan de lijn en zo trollen we een kant af naar het noorden. In Nederland maar ook hier in Zweden vangen wij maar zelden vis op deze manier dus echt geloven deden we er niet in. Maar dit sloeg als een blad om. Binnen 10 min. kreeg Maarten een ferme tik op zijn hengel en zat de eerste snoek al aan de haak. Dit is ons de hele vakantie nog niet gelukt om zo snel snoek te vangen, maar hij was nog niet bij de boot of hij schoot al van de haak. Rustig verder trollen dan maar, binnen weer 10 min. was ik aan de beurt maar die schoot gelijk los. Verder vingen we niks op deze manier en de oude manier werd weer opgepakt, werpen in baaitjes tot je erbij neer valt. Mijn dag was het niet qua vis Maarten ving vier snoeken en 2 baarsen op rij gevolgd door 2 snoeken en 3 baarsen door mij. Daarna was het met gooien 6 x raak voor Maarten. Bij mij kwam de vraag naar boven, "wat doe ik fout?". Wij doen alles hetzelfde, gooien en binnen draaien. Het ligt er maar net aan waar je aasje valt. Frappant is echter wel dat de snoek die we gooiend vangen binnen 3 of vier slagen van de molen al aanvalt, soms direct na het neerkomen. We gingen nog een stuk trollen waar ik een mooie aanbeet kreeg. Tot aan de boot zagen we beide dat het om een mooie snoek ging maar vlak voor de boot en eigenlijk vlak voor het schepnet schoot deze er vanaf. Das balen want het was al een tijd geleden dat ik een snoek had gevangen. Maarten ving er 2 op rij met het trollen en leek af te gaan op de vis van de dag van 75 cm. Maar op de weg terug dook er nog een schitterende snoek op mijn kunstaas, 79 cm. Dan maar niet het aantal maar wel de grootste vis. We hebben gevist van 900 tot 2130 een volle dag op het Hindsen waar we wel het record aantal hebben gevangen, 21 stuks. We zaten om 22.45 aan de bami en gingen met een volle maag heerlijk slapen.

Twee mooie Zweedse dames

Vandaag is alles anders.Niet het opstaan en zo snel mogelijk in de boot maar wel hoe er gevist gaat worden. We hadden afgesproken, omdat we dit jaar 2 dagen extra in Zweden zijn, om ook eens op de witvis, voorn en brasem te vissen. Daarom hadden we ook ander soort hengels bij ons om deze vorm van vissen te verwezenlijken. Maden en voer was ook meegenomen naar zweden en vandaag konden we dit eens gaan gebruiken. Snel in de boot en op zoek naar een plekje om de boot een beetje vast te kunnen leggen. Volgens Anton maakt het niet uit waar je gaat vissen op voorn en brasem want het ziet hier overal in de meren. Wij dus naar het Flaren noord om daarna weer op snoek te gaan vissen. De ankers werden in het riet gegooid en zo lagen we stil aan de kant in een stromende rivier. Maarten ging vissen met de voerkorf en ik met een dobber. De eerste aanbeet kwam bij Maarten, zijn voerkorf had de grond nog niet geraakt, helaas sloeg hij de vis niet aan de haak maar was gelijk zijn eerste voerkorf kwijt. Waarschijnlijk was deze door de stroming achter een steen blijven hangen. Bij mij begonnen de vissen te bijten en de ene voorn na de andere kwam uit het water. Grote mooie stevige voorns. Mocht iemand ooit zin hebben om te gaan witvissen in zweden dit is een waar walhalla voor de witvisser. Na 1,5 uur vissen hadden we ook genoeg visjes om mee te snoeken. Ook dit is anders dan wat we hier normaal doen. Natuurlijk werd eerst het water langs de oude boom van het Flaren bevist. De dobbers waar wij dan mee snoeken maken een mooi geluid als ze onder gaan, PLOP. Dus ik keek naar iets anders en hoorde plop, gevolgd door Maarten "ja onder". Maarten had er al een binnen gehaald waarvan wij dachten dat het misschien wel de vis van de week zou zijn maar nu had hij toch een ware schone dame aan de lijn. 83 cm en deze dame was goed gevuld door alle witvis die er rondzwemt. Even op zoek naar een andere plek, de rivier zelf. Na een half uur vissen, PLOP, met daarop volgend "ja maarten daar gaat die van mij". Aanslaan en het voelde als een blok van een vis. Hier kwam de tweede mooie Zweedse dame naar boven. 86 cm groot en ook zij was lekker vol van alle witvis die zij heeft verorberd. Na dit gebeuren zouden we nog even met kunstaas gaan werken maar na het oversteken van het meer konden we niks anders doen dan, na 1 snoek gevangen te hebben, zo snel mogelijk door de hoge golven terug naar de auto want het weer zag er niet goed uit. De regen kwam met bakken uit de lucht en de wind nam even toe waardoor de golven nog meer met de boot konden spelen. Maar gelukkig is Maarten een goeie kapitein en zorgde hij voor een veilige overtocht. Aan terug gaan willen we nog niet denken, dat blijkt uit het feit dat we beide dachten dat het woensdag was vandag. Morgen gaan we weer met kunstaas naar het Hindsen en vandaag bijtijds naar bed. De frisse en gezonde buitenlucht maakt ons slaperig en dan zullen we dromen van die twee mooie Zweedse dames.

Dubbel strike

De dag begon net als de afgelopen dagen. Dus zo snel mogelijk naar het water. Maarten had zin om nog eens het Furen op te zoeken en daar het mij niet uit maakt vond ik dat geen probleem als we maar gaan vissen en daarom stonden we al snel aan de trailer helling in het Furen. Maarten krabbelt aan zijn kop want hij heeft een muggen aanval niet schadevrij doorstaan. Hup de boot in en de stek op zoeken waar wij van denken dat er een snoekje te vangen is. De eerste snoek was vrij snel binnen. Na het zien van wat springende vis, waarschijnlijk omdat hij opgejaagd werd door een snoek, was het raak. De actioncamera, die had ik dit keer eens op mijn borstkas zitten, legde mooi vast hoe de aanbeet in zijn werk ging. Daarna was het even stoeien en onthaken, kusje erop en terug zetten. De lucht was grauw en in de ochtend was de temperatuur ook al niet te hoog. Maar gelukkig bleef het droog. Toen wij zo heel het meer rond waren gevaren konden wij aanschouwen hoe een kraai trachtte te ontsnappen aan twee visarenden. Een mooi spektakel waar de visarenden soms een uitval deden met grote snelheid. De natuur is hier zo mooi, als je van echte natuur houdt. Het is ruig met veel zelfde soort bomen, heuvels, rotsen, rivieren en veel meren. Zodra de motor van de boot stilvalt en wij aan het gooien zijn hoor je niks anders dan gefluit van vogels. Aangekomen op een, voor ons goed uitziende, stek vol keien boven en onder water waar je voorzichtig tussen door moet manoeuvreren om zonder schade in en uit de baai te komen gingen al snel de pluggen weer te water. Op eens voelde ik de tikken van een aanbeet en met een korte tik zat de vis eraan. Ik keek opzij en op dat moment zag ik Maarten ook een tik uitdelen en had ook een vis aan de lijn. Dit is een echte dubbel strike. Snel even filmen met de action camera en de dieren weer onthaken en terug het water in. We hebben deze dag lekker gevist de vangsten zijn weer wat beter en daar doen we het voor. 16 vissen waren het dit keer en de grootste ging naar Maarten, 64 cm.

Een nieuw meer

Weer voor de wekker wakker, schrok toen ik het rolgordijn omhoog trok. Grijze lucht met harde miezerregen. Getver de getver, het weer is omgeslagen. Maarten zag het ook en gaf aan dat dit niet iets was om de hele dag in rond te varen. Maar goed, wij zijn niet van suiker dus inpakken en wegwezen op naar het water wat het Hindsen wordt genoemd. Via de coördinaten die wij van Anton kregen kwamen wij eerst bij de supermarkt om de vergunning te kopen, vindt dat maar eens in Nederland. Hierna reden we snel door naar de trailerhelling en al gauw lag de boot in het water. Maar het weer bleef grauw en nat. Wij dus in onze regenpakken de boot in en konden we het meer gaan verkennen. Direct werd duidelijk dat er hier sprake was van een recreatieplas veel huisjes rond het meer met eigen steigers maar omdat het slecht weer is en geen vakantie zie je niet veel mensen op het water. We kwamen uit bij een versmalling in het meer waar wij dachten wel wat te kunnen vangen. Maarten ving een baarsje maar verder bleef het stil van 9.00 tot 11.45 geen vis te zien. Maar daarna ging het een stuk beter. De plekken waar wij vingen waren vol plompenbladeren en boomstronken en vaak genoeg zaten we hier ook aan vast. Maar je moet een beetje risico nemen wil je vis vangen. Ondertussen bleef het water uit de lucht vallen en konden de regenpakken niet uit. Het vangen van de vis was niet al te makkelijk maar ging ons goed af en uiteindelijk stopte de teller op 17 vissen. 10 snoeken en 7 baarzen, het aantal gaat omhoog. De vangst van de dag gaat weer naar mijn persoon, 69 cm een mooie snoek.

Lange dag op het Flaren

Het was gister wat later dat we thuis kwamen en toen nog eten en daardoor was er geen tijd meer om de blog gister aan te vullen. Dus doen we het nu.
Wakker geworden voordat de wekker is afgegaan, ik vraag me wel eens af wat zou er gebeuren als ik hem niet zet. 6.45 keek weer uit het raam en ja hoor de zon stond er nog. De temperatuur bij wakker worden was 8 graden maar binnen was het nog steeds warm dus snuif ik na het openen van mijn raam de buiten lucht op. Het is een vast ritueel in de ochtend, koffie en water op zetten, even het sanitair op zoeken en dan Maarten wakker maken. Die wil natuurlijk wil blijven liggen maar daar komt niks van in. Uit de veren want we hebben een volle dag op het Flaren om te vissen en meestal omdat het meer zo groot is maken we daar ook veel werpuren. Het verbaast mij deze dagen hoe makkelijk mijn auto de boottrailer trekt en hoe het achteruit rijden om de boot te water te laten,

vloeiend en zonder heen en weer rijden lukt. Maar goed wij op het water langs onze oude bekende boom. Dit keer geen foto van de boom omdat hij onze weg deze week vast nog wel eens kruist. Wat een werk moeten wij verrichten, hoewel de eerste vis verspeeld werd binnen een uur was het weer vechten om een visje. Waar het aan ligt wij gokken, het weer is te goed, het water staat te hoog, de wind staat verkeerd maar wat zeker een feit is het water wordt ook hier leeg gevist net als in het IJselmeer. Opnieuw lagen er kleine boeien in het water waar kilometers lijn aan vast zit en veeeeeel haken. Maar misschien lag het ook wel aan de manier van ons vissen, wie zal het zeggen. Baai in en baai uit op naar de volgende baai en maar gooien en hopen op vis. Ineens kwamen we in een baai waar we leven in het water zagen. Vis achter de plug aan maar nog niet bijten. Vis jagend achter andere vis aan en dus springend uit het water. Uiteindelijk konden we hier wat snoekjes vangen maar ook daar hield het op. Hup gassen met onze speedboot en naar de volgende baai. Daar waar we hadden gehoord dat er niet veel gevangen werd vingen we ook nog een aantal vissen. Terug naar de boom rond 19.00 en daar nog eens vissen het werd een latertje want we kwamen om 21.30 van het water af nog steeds met de zon op de achtergrond want die gaat hier wat later onder. Snel nog even aan de lasagne en Mousaka want gister had Maarten de Lasagne en ik de Mousaka maar vandaag andersom. Rond 23.15 naar bed en morgen fris en fruitig weer op. De vis van de dag ging naar Maarten met 64 cm.

Tussen de buien door...

De titel zal misschien suggereren dat wij een slechte dag hadden wat betreft het weer. Niets is minder waar, wij hadden super weer. Vanochtend toen ik uit mijn raam keek wist ik dat het een heerlijke dag zou worden, een strakke blauwe lucht en het blad van de bomen zachtjes wiegend door de wind. Dus na het wakker maken van Maarten, even een foto met flits, in de slaapkamer naast mij trok ik vrolijk mij tropen blouse aan want de hele dag in de volle zon op het water heeft rare gevolgen voor de huid en factor 50 is nog steeds afdoende. Onze bestemming was Langen (spreek uit als Longen). De vangsten op deze stek van vorig jaar stonden ons nog vers in het geheugen. IN een riviertje, langs de kant en tussen de plompenbladeren werden er genoeg gevangen vorig jaar. Dus vol goede moed het water op en maar gooien en gooien en gooien... Maar de vis bleef uit. Tja en wat moet je dan schrijven over zo een dag als er maar 4 vissen gevangen zijn. Eigenlijk weinig dan alleen te vertellen dat wij links en rechts van ons op een afstandje de regen zag neerdalen over de bossen en weilanden van Smalland. Ook de regenboog kwam nog even te voorschijn. Maar wij hebben het helemaal droog gehouden. Alleen toen we naar de Stuga gingen kwamen we in een stortbui  maar daar werd de auto lekker schoon van. Nu staat de huisgemaakte Moussaka in de oven en wachten we rustig op de maaltijd. Ondertussen bespreken we wat we morgen gaan doen want de vis van de dag 1, 67 cm, van de 4 is weer van mij maar de hoeveelheid vis moet drastisch opgeschroefd worden.