Vrijdag avond stond ik natuurlijk in alle opwinding 10 minuten eerder voor Maarten zijn deur. Maarten had er al op gerekend dat ik wat eerder zou zijn. Dus hopla alle spullen in de nieuwe mobiel. De Ford C Max zou voor het eerste met ons een rit maken van 1225 km. Dus het was best wel spannend of onze tweede hands diesel zou doen waar diesels voor gemaakt zijn, rijden, rijden en nog eens rijden. Tot onze verbazing was het nog wel druk in Nederland op de snelweg, dus opletten geblazen. Want de nachtelijk rijstijl van de gemiddelde Nederlander is toch wat onzeker. Via Utrecht, Amersfoort, Apeldoorn, Deventer, Hengelo, Osnabruck, Bremen, Hamburg, Flensburg, Kolding, Kopenhagen, Malmo en Helsingborgh kwamen wij rond 10.30 in de buurt van Rydaholm. Geen files gehad, geen opstoppingen door werkzaamheden, gewoon rustig doorgereden en de auto hield zich fantastisch. Onze eerste stop om te vissen is bij een beek. Helaas was daar al iemand bezig dus zat er niks anders op een ander watertje op te zoeken en dat zouden we na het tanken doen. Daar waar we onderweg met de Honda Shuttle al een keer of 3 hadden getankt konden we de auto in Rydaholm volgooien na 1 x tanken onderweg. Dat was best zuinig 1:16 met stukken 130 en 145 (dat mag in Duitsland) zat het tempo er goed in maar het laatste stuk in zweden mochten we maar 110 en toen zakte het verbruik helemaal. Dat komt heel goed uit want we hebben nu een boot onder onze kont dat is alleen maar genieten. De boot die wij normaal gebruiken was verhuurd aan andere gasten maar onze gastheer Anton van Duinen had een super alternatief. Hij heeft voor ons een Linder Sportsman 445 met een 25 pk motor, wel meer gebruik van benzine, waar je in Nederland dus een vaarbewijs voor moet hebben geleend.
Maar eerst de kleine watertjes, we vonden er twee en op het eerste meertje opende ik de Rydaholm Vistiendaagse met 2 kleine visjes.
Rond 14.00 konden we lekker gaan testen hoe hard de boot nou werkelijk kon, een beetje voorzichtig gestart omdat de keien hier nou eenmaal voltallig aanwezig zijn, maar ook zeer groot en verdekt, maar binnen een mum van tijd had Maarten het bootje in bedwang en lagen we eerder dan ooit op onze stek om ons eerste kunstaasje te water te laten. Het werd een taai middagje met maar 3 baarzen en twee snoeken. Helaas zijn wij wat eerder van het water af gegaan. De vermoeidheid sloeg toe maar ook de bewolking werd dichter en leek er een flinke onweersbui aan te komen. Dan moet je niet op het water zijn. Dus met de eerste vissen op de gevoelige plaat, natuurlijk gaan ze na een kusje geven weer terug, van deze vakantie voeren wij moe maar voldaan en zeker heeeeel snel terug naar de kant. Aangekomen bij de stuga werden wij verrast door onze gastheer en gastvrouw met een lekker stukje vlees en kip van de BBQ. De eerste vissen zijn binnen en ik mocht vandaag de grootste op mijn lijstje schrijven, 67 cm niet super groot maar wel de vis van de dag.
