De laatste vis

Vandaag zouden we, ter afsluiting van deze fantastische visweek, de grootste vis gaan vangen. Dit zouden wij doen met de dobber. Dus met aan aasvisje op de snoek. Omdat Maarten die ene snoek nog wou vangen die zijn nachtrust een beetje verstoord had reden we naar het Flåren om daar de boot weer te water te laten. Dan zouden we in de middag nog wat met kunstaas gaan werpen om tot de magische 100ste snoek te komen. We hadden al de 100 vissen gepasseerd, daaronder vallen dus alle roofvissen. Maar voor de honderdste snoek hadden wij nog 6 snoeken nodig. Na 3 uur vissen op die ene grote snoek hielden we het voor gezien. Dus terug naar de auto en de andere spullen in de boot gooien en weer het water op. Langzaam maar zeker werd het in de verte wat donkerder en begon het te rommelen. Je voelde warmte veranderen in drukkende warmte en wij besloten om niet de overtocht te maken naar een van de vele baaitjes. We bleven aan de kant van de trailerhelling. Het was wel ineens mogelijk om een snoekje te vangen dus ook de 100ste snoek kwam er langzaam aan. Na de lunch, turkse pizza op de bakplaat, dachten wij dat de onweersbui ons wel zou treffen dus uit voorzorg maar richting de trailerhelling om daar nog wat af te vissen. De bui ging aan ons voorbij dus een langere sessie was mogelijk. Dan maar de rivier op die tussen de twee meren Füren en Flåren stroomt. Hier vingen we nog een mooie snoek, 81 cm en ook de 100ste snoek kwam uit het water. Hierna besloten wij het water af te gaan. Tanken, pinnen, nog wat lekkers voor onderweg en daarna alle rotzooi opruimen zodat het morgen vroeg de auto in kan. Even voor de statistieken;

	Maarten	Marc	Totaal
Snoek	47	53	100
Baars	8	8	16
Snoekbaars	1	1	2
Totaal	56	62	118

Maarten 2x de vis van de dag, Marc 5x. De grootste snoek van Maarten was 93 cm die van Marc 95 cm. De kleinst vis van Maarten was 27 cm en van Marc 19. Verspeelde kunstaasjes, Maarten 5 en Marc 1 dat betekend dat Maarten 1 wedstrijd wist te winnen. Maar dit jaar voor het eerst sinds 8 jaar wint Marc de wedstrijd... Wat een heerlijke week. Morgen vroeg vertrekken richting Nederland waar we weer moeten wennen aan het rijden in files, stoplichten, overstekende fietsers en in de rij bij de supermarkt.

Een warme dag

Vanochtend was het zoals alle andere dagen strak blauw buiten. Het enige verschil zat hem in de wind. Deze was afgenomen tot 2 in plaats van 5 en volgens de voorspelling zou het zelfs windstil worden. Dit zou dus een lekkere temperatuur kunnen worden. Snoeken vinden dat heldere weer maar niks. Worden, omdat de zon in het heldere water makkelijk op de bodem komt, passief en gaan pas eten als het donker wordt. Het is dus moeilijk om ze bij helder weer in het kunstaasje te laten bijten. Nou we zo een aantal dagen bezig zijn geweest wordt het werken met de diepte meter (fishfinder) makkelijker. We begrijpen het schermpje van de sonar en kunnen, als we over vissen varen, ze onderscheiden van andere dingen, zoals stenen en plantjes. We kwamen een mooi stukje rivier. Deze stroomt het Füren in en is redelijk diep, alleen aan het begin is er een stroomversnelling. Hier zagen we een doffe bol op het scherm, dit kan bestaan uit een school kleine vis, met daarachter een banaantje, oftewel een grote vis. We waren nog niet voorbij de plek of ik kreeg een harde aanbeet. Een mooi gevecht met een knappe snoek van 70. Meestal varen we niet nog eens over de plek maar dit keer deden we dat wel en ook nu zagen we het zelfde verschijnsel op het scherm en weer een klap op de hengel en een snoek van 75 kwam richting de boot. Ondertussen liep de temperatuur zoals voorspeld flink op. De snoek had er niet echt zin meer in. We vingen nog twee visjes en daarna was het over. Ook voor ons want die hitte is niet lekker op het water. Wel in het water want na afloop heb ik zelf nog een duik genomen in het mooie heldere water van het Füren. Deze dag besloten we met 11 vissen waarvan de vis van de dag weer voor mij was. Na de macaroni nog even bijkomen buiten, heel toevallig zijn er niet zo veel muggen en kan het nog even.

De honderdste vis

Wat genieten we hier van het mooie weer. Helaas is de wind nog steeds hard maar de temperatuur is om in het water te duiken. Voordat wij de hengels gingen ingooien eerst nog even wat proviand inslaan voor de komende dagen. Gelijk maar wat hamburgers meegenomen voor op de gas BBQ. Lekker aan de waterkant eten. 

Om 830 op het water, het Hindsen opnieuw. De vorige visdag op het Hindsen waren de aanbeten snoeihard maar de vis bleef  niet aan de haak zitten. Met wat aanpassingen zouden we vandaag proberen die gemiste vissen wel te vangen. Maarten had een ander kunstaasje erop gezet en ik had mijn lijntjes met de haak wat langer gemaakt zodat hij achter in de staart van het kunstaas geprikt kon worden. Vol goede moet stapte we dus in de boot. Echter pakte het anders uit. De vissen hadden er niet zo een zin in. Er werd an en toe wel een vis gevangen maar ook de harde aanbeten zaten er nog tussen en die werden dan weer gemist. Nu zou een niet visser zeggen dat wij gek zouden zijn. In 15 minuten vangen we 2 vissen om vervolgens 2 a 3 uur niks te zien. Maar zo zit het vissen op snoek nou eenmaal in elkaar. Ondertussen is er genoeg te bespreken of soms is het gewoon even stil in de boot. Maar goed uiteindelijk vangen we dan toch 16 vissen, Maarten 9 en ik 7, en dat brengt ons totaal op de magische grens van 100 vissen... Ons record gaat dus aan flarden en wie weet het record van Rydaholm ook wel we gaan het meemaken. Nu gaan we voor het record 100 snoeken dus moeten we nog 17 van die mooie rovers zien te vangen. Maarten had de vis van de dag, 76 cm.

De gemiste kans

Onder het genot van Led Zeppelin en een heerlijke lasagne bespreken wij nog even de dag. We zijn er van overtuigd dat deze dag de komende jaren niet vergeten zal worden.
Na he ontbijt met mooi weer vertrokken richten het Flåren. Deze ochtend zouden we besteden aan vangen van aasvis en vissen op snoek met de dobber. Het vangen van aasvisjes is niet moeilijk maar nu duurde het even voordat er mooie vissen van de juiste maat in de emmer verdwenen. Hierna gingen we op pad om in de rivier, die tussen het Flåren en het Furen loopt, een snoek te gaan vangen. Helaas was het resultaat op het eerst stuk nul, nul. Dus maar terug naar de oude bekende boom. Hengels erin en wachten tot de dobber vertrekt. De eerste vis beet al na 15 min. Maarten sloeg aan en dacht aan een kleine vis. De vis zwom echter mee en ging in de buurt van de boot het gevecht aan met Maarten. Deze dacht te winnen want even kwam de staart ver van de dobber uit het water. Dit moest de vangst van de week worden. Opnieuw vertrok de vis dd diepte in. De molen van Maarten gierde en er werd zomaar 15 meter van de spoel getrokken. Opnieuw wist  Maarten de aanval op te vangen en de vis kwam dichter bij. Helaas liggen op de bodem van dit soort meren en riviertjes wel eens wat takken, boomstronken en ander natuurlijk materiaal. De snoek zag kans om zo een obstakel op te zoeken en deze te gebruiken om zich te verlossen van de haak. De snoek was slim want inderdaad schoot de lijn los en was het gevecht ten einde. Een gemiste kans. Zelfs de snoek van 93 cm die Maarten na het missen van de zeer grote vis het leed niet verzachten. Maar we gingen door en helaas was de vangst verder niet spectaculair. We vingen in het totaal 8 vissen. In vergelijking met andere dagen was dit niet best. Maar morgen "nieuwe ronden, nieuwe kansen".