De laatste vis

Vandaag zouden we, ter afsluiting van deze fantastische visweek, de grootste vis gaan vangen. Dit zouden wij doen met de dobber. Dus met aan aasvisje op de snoek. Omdat Maarten die ene snoek nog wou vangen die zijn nachtrust een beetje verstoord had reden we naar het Flåren om daar de boot weer te water te laten. Dan zouden we in de middag nog wat met kunstaas gaan werpen om tot de magische 100ste snoek te komen. We hadden al de 100 vissen gepasseerd, daaronder vallen dus alle roofvissen. Maar voor de honderdste snoek hadden wij nog 6 snoeken nodig. Na 3 uur vissen op die ene grote snoek hielden we het voor gezien. Dus terug naar de auto en de andere spullen in de boot gooien en weer het water op. Langzaam maar zeker werd het in de verte wat donkerder en begon het te rommelen. Je voelde warmte veranderen in drukkende warmte en wij besloten om niet de overtocht te maken naar een van de vele baaitjes. We bleven aan de kant van de trailerhelling. Het was wel ineens mogelijk om een snoekje te vangen dus ook de 100ste snoek kwam er langzaam aan. Na de lunch, turkse pizza op de bakplaat, dachten wij dat de onweersbui ons wel zou treffen dus uit voorzorg maar richting de trailerhelling om daar nog wat af te vissen. De bui ging aan ons voorbij dus een langere sessie was mogelijk. Dan maar de rivier op die tussen de twee meren Füren en Flåren stroomt. Hier vingen we nog een mooie snoek, 81 cm en ook de 100ste snoek kwam uit het water. Hierna besloten wij het water af te gaan. Tanken, pinnen, nog wat lekkers voor onderweg en daarna alle rotzooi opruimen zodat het morgen vroeg de auto in kan. Even voor de statistieken;

	Maarten	Marc	Totaal
Snoek	47	53	100
Baars	8	8	16
Snoekbaars	1	1	2
Totaal	56	62	118

Maarten 2x de vis van de dag, Marc 5x. De grootste snoek van Maarten was 93 cm die van Marc 95 cm. De kleinst vis van Maarten was 27 cm en van Marc 19. Verspeelde kunstaasjes, Maarten 5 en Marc 1 dat betekend dat Maarten 1 wedstrijd wist te winnen. Maar dit jaar voor het eerst sinds 8 jaar wint Marc de wedstrijd... Wat een heerlijke week. Morgen vroeg vertrekken richting Nederland waar we weer moeten wennen aan het rijden in files, stoplichten, overstekende fietsers en in de rij bij de supermarkt.

Een warme dag

Vanochtend was het zoals alle andere dagen strak blauw buiten. Het enige verschil zat hem in de wind. Deze was afgenomen tot 2 in plaats van 5 en volgens de voorspelling zou het zelfs windstil worden. Dit zou dus een lekkere temperatuur kunnen worden. Snoeken vinden dat heldere weer maar niks. Worden, omdat de zon in het heldere water makkelijk op de bodem komt, passief en gaan pas eten als het donker wordt. Het is dus moeilijk om ze bij helder weer in het kunstaasje te laten bijten. Nou we zo een aantal dagen bezig zijn geweest wordt het werken met de diepte meter (fishfinder) makkelijker. We begrijpen het schermpje van de sonar en kunnen, als we over vissen varen, ze onderscheiden van andere dingen, zoals stenen en plantjes. We kwamen een mooi stukje rivier. Deze stroomt het Füren in en is redelijk diep, alleen aan het begin is er een stroomversnelling. Hier zagen we een doffe bol op het scherm, dit kan bestaan uit een school kleine vis, met daarachter een banaantje, oftewel een grote vis. We waren nog niet voorbij de plek of ik kreeg een harde aanbeet. Een mooi gevecht met een knappe snoek van 70. Meestal varen we niet nog eens over de plek maar dit keer deden we dat wel en ook nu zagen we het zelfde verschijnsel op het scherm en weer een klap op de hengel en een snoek van 75 kwam richting de boot. Ondertussen liep de temperatuur zoals voorspeld flink op. De snoek had er niet echt zin meer in. We vingen nog twee visjes en daarna was het over. Ook voor ons want die hitte is niet lekker op het water. Wel in het water want na afloop heb ik zelf nog een duik genomen in het mooie heldere water van het Füren. Deze dag besloten we met 11 vissen waarvan de vis van de dag weer voor mij was. Na de macaroni nog even bijkomen buiten, heel toevallig zijn er niet zo veel muggen en kan het nog even.

De honderdste vis

Wat genieten we hier van het mooie weer. Helaas is de wind nog steeds hard maar de temperatuur is om in het water te duiken. Voordat wij de hengels gingen ingooien eerst nog even wat proviand inslaan voor de komende dagen. Gelijk maar wat hamburgers meegenomen voor op de gas BBQ. Lekker aan de waterkant eten. 

Om 830 op het water, het Hindsen opnieuw. De vorige visdag op het Hindsen waren de aanbeten snoeihard maar de vis bleef  niet aan de haak zitten. Met wat aanpassingen zouden we vandaag proberen die gemiste vissen wel te vangen. Maarten had een ander kunstaasje erop gezet en ik had mijn lijntjes met de haak wat langer gemaakt zodat hij achter in de staart van het kunstaas geprikt kon worden. Vol goede moet stapte we dus in de boot. Echter pakte het anders uit. De vissen hadden er niet zo een zin in. Er werd an en toe wel een vis gevangen maar ook de harde aanbeten zaten er nog tussen en die werden dan weer gemist. Nu zou een niet visser zeggen dat wij gek zouden zijn. In 15 minuten vangen we 2 vissen om vervolgens 2 a 3 uur niks te zien. Maar zo zit het vissen op snoek nou eenmaal in elkaar. Ondertussen is er genoeg te bespreken of soms is het gewoon even stil in de boot. Maar goed uiteindelijk vangen we dan toch 16 vissen, Maarten 9 en ik 7, en dat brengt ons totaal op de magische grens van 100 vissen... Ons record gaat dus aan flarden en wie weet het record van Rydaholm ook wel we gaan het meemaken. Nu gaan we voor het record 100 snoeken dus moeten we nog 17 van die mooie rovers zien te vangen. Maarten had de vis van de dag, 76 cm.

De gemiste kans

Onder het genot van Led Zeppelin en een heerlijke lasagne bespreken wij nog even de dag. We zijn er van overtuigd dat deze dag de komende jaren niet vergeten zal worden.
Na he ontbijt met mooi weer vertrokken richten het Flåren. Deze ochtend zouden we besteden aan vangen van aasvis en vissen op snoek met de dobber. Het vangen van aasvisjes is niet moeilijk maar nu duurde het even voordat er mooie vissen van de juiste maat in de emmer verdwenen. Hierna gingen we op pad om in de rivier, die tussen het Flåren en het Furen loopt, een snoek te gaan vangen. Helaas was het resultaat op het eerst stuk nul, nul. Dus maar terug naar de oude bekende boom. Hengels erin en wachten tot de dobber vertrekt. De eerste vis beet al na 15 min. Maarten sloeg aan en dacht aan een kleine vis. De vis zwom echter mee en ging in de buurt van de boot het gevecht aan met Maarten. Deze dacht te winnen want even kwam de staart ver van de dobber uit het water. Dit moest de vangst van de week worden. Opnieuw vertrok de vis dd diepte in. De molen van Maarten gierde en er werd zomaar 15 meter van de spoel getrokken. Opnieuw wist  Maarten de aanval op te vangen en de vis kwam dichter bij. Helaas liggen op de bodem van dit soort meren en riviertjes wel eens wat takken, boomstronken en ander natuurlijk materiaal. De snoek zag kans om zo een obstakel op te zoeken en deze te gebruiken om zich te verlossen van de haak. De snoek was slim want inderdaad schoot de lijn los en was het gevecht ten einde. Een gemiste kans. Zelfs de snoek van 93 cm die Maarten na het missen van de zeer grote vis het leed niet verzachten. Maar we gingen door en helaas was de vangst verder niet spectaculair. We vingen in het totaal 8 vissen. In vergelijking met andere dagen was dit niet best. Maar morgen "nieuwe ronden, nieuwe kansen".

Eindelijk een echte vangst

Vanochtend vertrokken wij vroeg naar het Tjurken. Dit meer hebben wij vorig jaar voor het eerst bevist. Toen stormde en regenden het de hele dag. Maar we vonden het allebei een meer met potentie. Met andere woorden, een meer waar vis was te vangen. Dus dit jaar moesten we het opnieuw bezoeken. Er was geen regen maar de wind was hetzelfde als vorig jaar, HARD. Wel jammer want dit meer stikt van de baaitjes, inhammen en stenen op 4 meter diepte. Stenen zal je je afvragen dat is toch normaal. Nou hier zijn stenen neergelegd door de gletsjers in de ijstijd. Deze stenen zorgen voor schitterende eilandjes met bomen, planten en vogels. Hierdoor is het genieten op het water. Overal waar je kijkt zie je wel jonge Futen en andere duikeenden waar ik de naam niet van weet. Daar waar ze in de oostvaardersplassen en de biesbosch blij mee zijn, een enkele visarend, zie je hier op ieder meer wel 4 of 5 stelletjes die een nest hebben en beschermd moeten worden tegen de raven en kauwen. Nu even naar het vissen. Direct na de ter water lating van de boot gingen de hengels in het water. Na nog geen 10 minuten een harde klap op de hengel en de start van mijn kunstaas hing er half bij. Dat gaf de visser hoop en vol goede moet werd de visserij voort gezet. Tja het viel niet mee om een visje te vangen. Daar waar Maarten al 5 vissen had zat ik te bedenken wat ik er aan moest doen om zelf wat te vangen. Eindelijk was na een aantal missers het ijs de nul van het lijstje en werd door Maarten de administratie bijgewerkt. We hebben veel water afgevist want meren zijn hier ook echt meren.... Wie de Reeuwijkse plassen groot vind kan hier zijn lol op. In een baaitje een beetje in de luwte gebeurde het. Na een paar baarsje die mijn kunstaas volgde kwam de worp naast een veld plompenbladeren terecht, twee slagen en een goede aanbeet volgde. De vis maakte zich boos en sprong uit het water en het gevecht kon beginnen. Wat een oerkracht heeft zo een grote vis. Drie keer kwam hij voor de boot helemaal uit het water en gaf zich daarna gewonnen. De meetlat gaf 95 cm aan net geen meter maar wel een echte vangst. Maarten won vandaag met 9-5 zijn vissen mochten er ook zijn. Door de kleur van het water, bijna rood, is de vis ook veel donkerder dan andere vissen. Genieten dus op zo een prachtige dag op een prachtig meer.

Stralend weer.

Maandag ochtend dat was lekker wakker worden. Direct uit mijn raam zie ik de schilders van Rydaholms Maleri inpakken. Het zonnetje stond er al. 7.00 was de wekker gegaan maar natuurlijk was ik al weer voor de wekker wakker. We zouden vroeg naar het Hindsen gaan. Een mooi water waar je trollend, geen bestaand werkwoord, aardig wat vis kan vangen.
Na het ontbijt de wagen ingeladen en op pad. 15 minuten rijden maar eerst nog even tanken voor de boot en dan pinnen voor de viskaarten. Dus uiteindelijk pas om 8.30 op het water. De temperatuur was al opgelopen tot 17 graden en dat al zo vroeg. Maar zou later doorstijgen naar 24 graden. De wind maakte het vissen lastig maar we konden nog aardig vangen. Naast de nodige missers en meezwemmers, het water is hier net zo helder als drinkwater, die je daardoor zeer goed kon zien was het werken voor maarten om de boot op de juiste diepte te laten varen. De vissen werden rond de 6 meter diep gevangen als het aasje, 25 cm, sleepte achter de boot. Maar in de baaien was het werpen met kleiner aas zeer effectief. Uiteindelijk stopte de teller op 17 snoeken.... Ik neem nu wel een beetje voorsprong maar Maarten doet er alles aan om mij te bestrijden... 9-8 was het voor mij. De grootste vis, bleek later, ook voor mij. 69 cm was deze opnieuw, Maarten 68 cm... het gaat soms om millimeters. Thuis aangekomen snel weer aan de kook, chorizo spaghetti met kaas, nog wat aas herstellen, over de visstek van morgen nadenken en dit stukje nog afschrijven. Morgen gaan we naar het Tjurken zien of ze daar zin hebben om te happen.

Als ze ons missen...

Even uitslapen was het motto dus in plaats van 6 uur uit bed ging om 8 uur de wekker. Brood smeren,  tas inpakken, boot aanhangen en op naar het water. We zaten rond 9.30 op het water en hadden er zin in. Het zonnetje kwam door de wolken heen en het werd een aangenaam temperatuurtje.
Binnen het uur hadden we 4 vissen. Dat zag er voorspoedig uit. Maar het liep anders, rond 11.00 stopte de vangsten en konden we gooien wat we wilde. Dan maar rustig het water over varen met het kunstaas achter ons aan, trollen. Maar vis bleef uit... pas rond 15.00 begon het weer en konden we diverse vissen vangen. 24 in het totaal, maarten 10 en ik 14 incl de vis van de dag 68 cm. Dit wordt nou wel heel raar...
om 21.30 gingen we het water af. Spullen weer neerzetten, eten koken, douchen en naar bed. Morgen weer vroeg uit de veren. Het wordt een warme dag max. 26 graden dus gaan we ook flink aan het smeren.

Aangekomen bij Rydaholm-Stuga

Vrijdag avond stond ik om 22.20 bij Maarten voor de deur. Al zijn spullen stonden al klaar om ingeladen te worden. Alles kon makkelijk mee, ook al stonden er twee kratten eten en drinken en een koelbox met beleg en andere zaken in de auto. De reis, die via Osnabruck, Bremen, Hamburg, Kolding, Kopenhagen via Malmö naar Rydaholm  gaat, verliep goed. We hadden mooi helder, droog weer en het was rustig op de weg. Op de Duitse autowegen wordt er nog al wat geklust maar omdat het zo rustig was konden we makkelijk doorrijden. De tijd was zoals we hadden berekend 12 uur. Aangekomen bij Rydaholm-Stuga stond Erna al klaar met de koffie om even bij te tanken na de lange reis. Na wat bijgepraat te hebben gingen we dan toch aan de slag om alles op orde te krijgen voor de eerste vismiddag en avond. Traditioneel starten we in het Furen. Een mooi meer waar wij altijd wel een visje weten te vangen. Het weer sloeg een beetje om en er volgde een paar buien maar ondertussen stonden wij te gooien met kunstaas vanuit de boot. Er werd vanaf half vier pas vis gevangen.... Lag het aan de tijd of kwamen we op dat moment pas op de juiste plek? Uit ervaring weten we dat het toch aan de tijd ligt.  Uiteindelijk klaarde het weer op en konden we even wat gaan eten. Hotdogs op brood gemaakt aan de kant op de partygrill. Dit mag nooit te lang duren want er moet worden gevist. Uiteindelijk vingen we 21 vissen een aantal wat wij nog nooit hebben gehaald de eerste dag. De vissen waren niet groot maar dat wisten wij. Het ging om het aantal. De vangst van de dag was voor mij een mooi snoek van 69 cm maar we vingen ook toe mooie snoekbaarzen. Ook ving ik de meeste.... gebeurd ook nooit wie weet wat de komende week nog gaat brengen.

Voorproefje met Pinksteren

Met hemelvaart hadden we al een hengeltje uitgegooid in een mooie vaart in de buurt van Nieuwkoop. Het weer was toen wat beter en we vingen ook goed. De vangst bestond toen uit brasem en wat zeelt. Die laatste vis is een mooie sterke vis die je graag vaker vangt. Dus eerste besloten wij opnieuw de plek op te zoeken.

Wat een weer, storm en 14 graden kouder dan hemelvaart. De verwachtingen waren dus niet hoor gespannen. Maar binnen een half uur lag de eerst zeelt in het net. Een mooie vis van 53 cm.



Ze bieden mooie sport als je licht vist. Tussen de buien door was ving Maarten een iets kleiner zeelt maar het was er een.




Een aantal zeelten volgde maar ook de Brasem was aanwezig. Deze zijn afgepaaid en daar waar de brasems 10 dagen geleden dik en zwaar waren was hun voorraad kamer aardig leeggelopen.



Bijzonder was na het verspelen van een vis het later weer vangen van de vis omdat de haak van mij nog in de bek zat.

Maarten wist een mooie vis te vangen die mij sterk deed denken aan de vis van 53 cm 10 dagen terug.

Maarten in g de laatste en tevens grootste vis. Een "hele", geen halve zou maarten zeggen, mooie zeelt van 58 cm.

Een zeer geslaagde generale waar ik, omdat het om witvis gaat, de meeste had gevangen. Dat zal in Zweden wel weer anders om zijn.

Nog een maandje!!!!

Nog een maandje wachten en dan vertrekken wij weer. Maarten en ik hebben er weer zin in om in de omgeving van Rydaholm op de snoek te jagen.

Natuurlijk verblijven wij weer in de stuga van Anton en Erna . Alvast weer een voorproefje op ons volgende avontuur!