Gooien tot we erbij neervallen

We tellen af, de dagen gaan snel als je het naar je zin hebt. Ondanks de tegenvallende vangsten blijft het een zeer gezellige en positieve week. Het weer zit mee, de stemming is goed, we hebben ons natje en droogje en we slapen lekker, wat wil je nog meer behalve iets meer snoek. Vandaag eerst even langs de hengelsportzaak. Maarten heeft een kunstaasje van Spro die heerlijk door het water glijdt en schijnbaar onweerstaanbaar is voor de beperkte hoeveelheid snoek die aanwezig is. Ik zou er graag ook zo een hebben, maar omdat ik niet denk dat de manier van bewegen de oorzaak is maar de donkere kleur haal ik voor de zekerheid ook een andere kleur aas waar ik gewoonlijk mee vis. Er wordt wel een zelfde soort aas gekocht als Maarten heeft maar deze is net niet snel genoeg naar de bodem. De hengelsportzaak is pas om 9.30 open en we besloten dus om maar een wandelingetje te maken door de haven van Karlshamn. Daar begint ons hart sneller te kloppen als we tussen de boten een aantal snoekjes zien liggen. Niet groot maar ze zijn er wel. Zou het zo zijn dat de snoek meer naar de kust komt? We zullen het meemaken. Om 11.00 gaan de eerste worpen richting de snoek, hopelijk. Helaas blijkt de snoek echt geen trek te hebben. We varen naar een andere stek, schitterend om te kijken in een aquarium. We gaan langzaam over de ondieptes en komen wat snoek tegen die op de grond doodstil blijven liggen als je ze een aasje voorschotelt. De enige beweging die ze maken is als het echt vervelend wordt, dan schieten ze als een raket door het groen heen en zie je ze niet meer terug. Zo zien we nog een paling door het water glijden en een heleboel jonge visjes en garnaaltjes. Ik denk dat deze net uit zijn gekomen en dat dat het teken is voor de snoek om, straks als alles wat groter is, lekker het buikje rond te eten. Maarten krijgt een beet en haalt de snoek van de dag, 84 cm, opnieuw binnen. Ik verspeel de nieuwe plug, snik, en moet nood gedwongen de oude plug gebruiken. In de ondiepte krijg ik een aanval op mijn plug, deze vang ik, de tweede aanval was op een andere plek een keiharde knal op de plug, ook binnen. Daarna een zeer mooie aanval vanuit de kant, de snoek kwam weer eens uit het water maar miste mijn plug. In tegenstelling tot vorig jaar heeft hier de snoek absoluut geen zin in een tweede aanval. Daarom om gooien we nog maar verder, we gooien tot we er bij neervallen. Morgen de laatste dag en de teller staat nu op 19. Maarten heeft er 14 en ik maar 5, schaam je Marc.